KARŞI KIYIYA GEÇMEK

15.05.2025 00:00

Değerli okurlar,
Bir rüya ki beni bu kadar etkisinde bırakan… Bir rüya düşünün ki kendisini otuz yıldır unutturmayan…
Ve bir gece, rüyamda boş bir tarlanın içerisinde yürüyorken birden karşıma kocaman bir deniz çıkar. Normalde deniz suyu toprak zeminden, karadan daha aşağıda olurken, benim gördüğüm deniz tarlanın zemininden yaklaşık bir buçuk – iki metre yükseklikteydi. Fakat su yüksekte olmasına rağmen hiç etrafa yayılmıyordu; adeta deniz kenarı sudan bir duvar gibiydi.
Karşıma deniz çıkınca çok panik oldum. Üstelik karşıya geçmem gerekiyordu.
Birden kendimi denizin ortasında buldum. Tıpkı bir koltukta oturur gibi, suyun üzerinde oturuyordum.
Etrafa baktığımda göz alabildiğince muhteşem bir güzellik görünüyordu. Hava günlük güneşlikti, güneş o kadar aydınlıktı ki denizin dibi görünüyordu.
Bu rüyada benden başka hiç kimse yoktu, hep yalnızdım.
Ben, denizin üzerinde tek başıma oturur vaziyette çok süratli bir şekilde ilerlerken, denizin dibinin berraklığını izliyor, ellerimle suyla oynuyordum.
Ne ilginçtir,ki! hiçbir yerim ıslanmıyordu.
Bu şekilde karşı kıyıya ulaştım… ve gözlerim açıldı.

Bu rüyada bana, Allah tarafından verilen mesajlar vardı.
Ben bu rüyanın çok etkisinde kaldım ve siz değerli okurlarımla, yıllar sonra da olsa, paylaşma gereği duydum.

Evet değerli okurlar, gün gelecek... Gün, o gün ki:
Hepimiz tek başımıza bir yolculuğa çıkacağız.
Ve yine bir gün, "karşı kıyıya" yalnız geçeceğiz.
İşte bu yüzden o gün için hazırlıklı, tedbirli ve huzurla dolu olmalıyız.
Birbirimizle didişmeye, gönül kırmaya, kalp kırmaya değer mi?
Anadolu erenlerinden değerli büyüğümüz Yunus Emre ne diyor:
"Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil."

Bu söz yolların ne kadar ince, ne kadar dikkatli yürünmesi gereken yollar olduğunu göstermiyor mu?
Bu dünya, geçici bir yol. Kalıcı olan ise, ardımızda bıraktığımız izler.
Ve her insanın vakti geldiğinde tek başına geçeceği o eşik: "karşı kıyı."

Bu geçiş öylesine bir yolculuk değildir. Bir ruhsal dönüşüm, bir hesap ve bir vuslattır.
Her şeyin geçici olduğu bu hayatta kalıcı olan; gönüllere işlenmiş güzelliktir.
İşte tam da bu yüzden, hayatın anlamı; sevgide, affetmekte, sabırda ve tevazudadır.
Ve "karşı kıyıya" geçmek, tüm bu anlamları yüklenerek, sadece "kendimiz" olarak çıkacağımız yolun adıdır.

İşte bu duygularla kaleme aldıĝım, kalbimin sesi olan dizelerle bitirmek istiyorum:

Şiir:
"Huzur iklimi"

Eller semâda rabbim, dilimde senin ismin,
Gönlümdeki bu sevgi zincir olur katına.
Sevginden mahrum bırakmazsın, yakışan da budur şanına!
Bu keşmekeş dünyada ruhum… bir seni andığımda anlam kazanır.
Bir seni andığımda sesim ayyuka ulaşır.

Asûde bir gecenin koynunda yıldızlarla oynaşır.
Coşkun akan ırmak misali kanım bedenimde dolaşır.
Ne zaman dönsem sana kalbimle; tutarsın ellerimden sonsuz sevginle.
Er-rafî ismi celîlinle.huzurunda diz çöksem, kapına geldim deyip boyun büksem…
Sonra secdede çözülsem, ve azametin karşısında büzülsem...

Gönlümü huzur ikliminde, kanayan yaralarıma merhem sürülürken bulurum.
Her yakarışım cevap bulur katında ve ben kasırga misali toz duman olurum cevaplar karşısında,
Sam yeline dönüşüp bir tarlanın bitişiğindeki denizin üzerinde durulurum.
Sonra orayı mesken edinip kurulurum.

Deniz alabildiğine dingin
cennet yamaçların güzellik yönünden çok zengin
Senin lütfun sayesinde engin
bu güzelliğe el-hâfîz ismin telkin
Ortalık öylesine sessiz ve sakin
lakin biliyorum içindeyiz bu cengin

Ey insan! hayat, bu denizden öte karşı kıyıya geçmekse
yalnız geçeceksin, sadece kendin.
Nasıl karşı kıyıya geçeceğin olmasın derdin.
değil mi ki, "bir dua yeter zorluğu aşmak için" derdin
Bir dua ve samimiyet içerisine bürünüp sadece Allah rızası için gönlünde yeşerttiğin sevginle
Denizin ortasındasın
ve ardına dahi bakmadan
hissettiklerinle
mutlu bir şekilde
karşı kıyıya geçersin.

Şerife Gündoğdu
09.05.2025