MADIMAK" TA YAKILAN İNSANLIK
Madımak'ta Yanan Sadece İnsan Değildi
Tarih 2 Temmuz 1993…
Sivas'ın sıcak bir yaz günü.
Ama o gün yalnızca hava sıcak değildi;
kin sıcaktı, öfke sıcaktı, cehalet cayır cayırdı.
Ve bir otelin içinde, göz göre göre insanlık yakıldı.
Madımak Oteli'nde yükselen çığlıklar bugün hâlâ vicdanlarımızda yankılanıyor.
Alevlerin sardığı binada yalnızca bedenler yanmadı.
Türküler yandı, düşünceler yandı, düşler, umutlar, kardeşlik yandı.
Ve o küllerin içinde, insan vicdanı utançla başını eğdi.
33 aydın…
Şairler, yazarlar, düşünürler…
Sadece düşündükleri için, sadece farklı oldukları için hedef seçildiler.
Ve kalabalığın sessizliği, hatta alkışı eşliğinde, göz göre göre can verdiler.
Madımak, bir otelin adı değil artık.
Topluma tutulmuş karanlık bir aynadır.
Orada cehaletle, nefretle, bağnazlıkla yüzleşmedikçe o yangın sönmeyecek.
Çünkü Madımak'ta yakılan sadece insanlar değil;
birlik umudu, kardeşlik duygusu ve insanlığın onuruydu.
Bugün, o yangının küllerinden bize düşen görev;
susmamak, unutmamak ve unutturmamaktır.
Her Temmuz'da bir mum yakmak, bir dua etmek ve adalet adına ayakta durmaktır.
Madımak'ta Yaşamını Yitirenlerin Aziz Hatırasına...
Yandılar, ama asla unutulmadılar.
Alevler arasında sönmediler;
her biri birer yıldız olup vicdanımıza doğdular.
Anıları önünde derin bir saygıyla eğiliyoruz:
Hayatını kaybeden 33 aydın insan:
Asım Bezirci, Behçet Aysan, Hasret Gültekin, Metin Altıok, Muhlis Akarsu, Nesimi Çimen, Muhibe Akarsu, Uğur Kaynar, Menekşe Kaya, Serkan Doğan, Gürdal Duyar, Erdal Ayrancı, Huriye Bener, Belkıs Çakır, Yasemin Sivri, Serpil Canık, Sait Metin, Yeşim Özkan, Handan Metin, Ahmet Özyurt, Bedia Bilici, Erdal Kurtoğlu, Koray Kaya, Cezmi Özkan, Murat Ellik, Özlem Şahin, Carina Cuanna (Hollandalı öğrenci), Sehergül Öztaş, Gülender Akça, Altınay Yıldız, Necla Öner, Sabri Özcan, İnci Türk.
Otel çalışanları:
– Ahmet Öztürk
– Melike Can
Ve insanlığa kastedenlerin ismini anmak dahi istemiyoruz.
Bu yazı sadece vicdanın, adaletin ve mazlumların yanında olanlar içindir.
Yakmaya teşebbüs edenlere rahmet değil, insanlık dersi gerekir.
Zulümle anılanın ruhu şâd olmaz
BÖYLE VİCDAN OLMAZ OLSUN
Madımak'ta yandı canlar,
Yaktı gitti vicdansızlar,
Vicdan sustu, utanç parlar,
Böyle vicdan olmaz olsun.
Tutuştu öz, çöktü yüzler,
Dilsiz kaldı nice sözler,
Seyirciydi sözde gözler,
Böyle vicdan olmaz olsun.
Kalem, türküydü elleri,
Barışçıydı hep dilleri.
Kıydılar tüm değerleri,
Böyle vicdan olmaz olsun.
Aydınlık düşlerdi yanan,
Sazlar sustu, şiir duman.
Ne aşk kaldı ne de zaman,
Böyle vicdan olmaz olsun.
Canlar uçtu gökyüzüne,
Yürekler değdi közüne.
İnsanlık dönsün özüne,
Böyle vicdan olmaz olsun.
Şerife Gündoğdu
30.06.2025
