AŞIK VEYSEL
Sivrialan Köy'de dünyaya geldim
Babam Ahmet anam Gülizar bildim
Doğarken ağladım ne zaman güldüm
Hep kendi halinde bir Veysel'im ben
Yedi yaşta ışıklarım çekildi
Gözlerime zalim çiçek ekildi
Küçük yaşta garip boynum büküldü
Dertlerin elinde bir Veysel'im ben
Acımı hüznümü yele bıraktım
Sazıma sarıldım omzuma taktım
Kucakta kuzuma türküler yaktım
Sazların telinde bir Veysel'im ben
Dünyam zindan oldu hanem karanlık
Gönül sarayımdı otluk samanlık
Fakirin bağrında yaşar insanlık
Sevgiler selinde bir Veysel'im ben
Çamşıhlı Ali'den saz dersi aldım
Sazımla avundum hep oyalandım
Kutsi Tecer Bey'den çok faydalandım
Aşıklar yolunda bir Veysel'im ben
Geçirdim ömrümü köyde yaylada
Koyunla kurt bile gezerken dağda
Gönlümü bıraktım güzel Esma'da
Sevdanın çölünde bir Veysel'im ben
Yarim ceylan oldu ben de bir avcı
Yaralı kalbimde duydum çok acı
Yollar kesişmedi ne yapsın hancı
Dağların yelinde bir Veysel'im ben
İstemem yurdumda olmasın savaş
İlimi irfanı öğrensin yurttaş
Okul da cami de temelde bir taş
Bilgiler gölünde bir Veysel'im ben
İnsanı sevdim de aşka inandım
Elimde sazımla yurdu dolandım
Sivas'la anılsın bu Veysel adım
Türküler ilinde bir Veysel'im ben
Neler çektim şu feleğin elinden
Hep ses verdim türkülerin dilinden
Ayrılmadım Atatürk'ün yolundan
Bayrağın alında bir Veysel 'im ben
Vatanım, toprağım gül yüzlü yarim
Cumhuriyet sevdam yüce değerim
Ana sütü gibi öztürkçe dilim
Deyişler dilinde bir Veysel'im ben
Dileğim susmasın çalsın hep sazlar
Dinlesin cahiller cümle yobazlar
Okusun okulda oğlanlar kızlar
Toprağın gülünde bir Veysel'im ben
Fehmi der aşk ile ben de yanarım
Büyük ustaları sever anarım
Veysel deniz ise ben de pınarım
Yokluğun külünde bir Veysel'im ben
